natryskiwanie cieplne

natryskiwanie cieplne,

nanoszenie — za pomocą niektórych technologii spawalniczych (spawanie), bądź przez rozpylanie w strumieniu sprężonego powietrza lub gazu ochronnego, warstwy metalu lub stopu (metalizowanie), związków niemetalicznych, materiałów ceramicznych lub tworzyw sztucznych na podłoże natryskiwanej części, przy czym nakładana warstwa nie jest przetopiona z podłożem, lecz połączona z nim adhezyjnie lub mechanicznie;

źródłem ciepła stapiającym materiał (w postaci drutu, pręta lub proszku) może być płomień gazowy (n.c. płomieniowe), łuk elektr. ( n.c. łukowe) lub łuk plazmowy ( n.c. plazmowe), a także promień lasera. . Do n.c. stosuje się palniki oraz pistolety natryskowe. Nowoczesną metodą jest n.c. naddźwiękowe (detonacyjne), podczas którego energia uzyskana w wyniku kontrolowanego wybuchowego spalania w tlenie jest wykorzystywana do formowania powłoki. Warstwy natryskiwane cieplnie można stosować jako: powłoki (odporne na ścieranie, utlenianie, korozję), izolacje term. (np. w silnikach rakietowych), przewodniki elektr. lub izolatory, powierzchnie cierne, uszczelnienia, powłoki regeneracyjne (przy naprawach) i o specjalnych właściwościach (np. katalizatory), a w medycynie jako pokrycia implantów.