obróbka

obróbka,

proces technol., którego celem jest nadanie wytwarzanym produktom wymaganych kształtów (o. ubytkowa, obróbka plastyczna) albo właściwości fiz. i chem. (obróbka cieplna, obróbka cieplno-chemiczna, obróbka cieplno-plastyczna) bądź magnet. (obróbka cieplno-magnetyczna);

kształtów (o. ubytkowa, obróbka plastyczna) albo właściwości fiz. i chem. (obróbka cieplna, obróbka cieplno-chemiczna, obróbka cieplno-plastyczna) bądź magnet. (obróbka cieplno-magnetyczna); o. ubytkowa obejmuje: obróbkę skrawaniem (wiórową i ścierną) i obróbkę erozyjną; o. zmieniające właściwości powierzchni przedmiotu są zw. powierzchniowymi, należą do nich o. erozyjne, cieplno-chem., a także m.in. PVD i nanoszenie detonacyjne; o., w której następuje zmiana wymiarów przedmiotu bez usuwania naddatku materiału w postaci wiórów (o. plastyczna, odlewanie) jest nazywana o. bezwiórową; w zależności od rodzaju obrabianego materiału rozróżnia się o.: drewna, metali, tworzyw sztucznych itp.