obróbka cieplno-plastyczna

obróbka cieplno-plastyczna,

proces technol. zmieniający głównie właściwości mech. stali i niektórych stopów nieżelaznych w stanie stałym przez wywołanie w nich zmian strukturalnych, będących efektem łącznego oddziaływania temperatury, czasu i odkształceń plast. (połączenie zabiegów obróbki cieplnej i plast.).

Rozróżnia się o.c.-p. wysokotemperaturową, podczas której odkształcenie plast. zachodzi w wysokiej temperaturze (po nagrzaniu do stanu jednofazowego i wygrzaniu, a przed chłodzeniem), i niskotemperaturową, podczas której odkształcenie plast. jest poprzedzone nie tylko nagrzaniem do stanu jednofazowego i wygrzaniem, ale także podchłodzeniem do temperatury niższej od temperatury początku rekrystalizacji; końcowym zabiegiem jest dochłodzenie do temperatury otoczenia. Obróbka wysokotemperaturowa zapewnia wyższą plastyczność, poddaje się jej konstrukcyjne stale węglowe i niskostopowe, niskotemperaturowa zaś — wyższą wytrzymałość, poddaje się jej gł. stale średnio- i wysokostopowe.