wysokotemperaturową
Encyklopedia PWN
niszczenie (degradacja) materiałów w wyniku reakcji zachodzących w podwyższonych i wysokich temperaturach, przebiegające w wyniku oddziaływania materiału ze środowiskiem;
samorozwijająca się synteza wysokotemperaturowa, SWS, ang. Self-propagating High-temperature Synthesis, SHS,
metoda syntezy związków chemicznych wykorzystująca gł. ciepło reakcji egzotermicznych przebiegających w układzie;
proces technol. zmieniający głównie właściwości mech. stali i niektórych stopów nieżelaznych w stanie stałym przez wywołanie w nich zmian strukturalnych, będących efektem łącznego oddziaływania temperatury, czasu i odkształceń plast. (połączenie zabiegów obróbki cieplnej i plast.).
ciekła, oleista lub mazista mieszanina związków chemicznych otrzymywana podczas ogrzewania paliw stałych bez dostępu powietrza.
fizyk holenderski.
właściwość niektórych ciał stałych zwanych nadprzewodnikami, polegająca m.in. na zaniku oporu elektrycznego po oziębieniu ich do temperatury T, niższej od temperatury krytycznej Tc.
