obróbka erozyjna

obróbka erozyjna,

obróbka materiałów za pomocą narzędzi nieskrawających, wykorzystująca zjawisko erozji.

Obróbka elektroerozyjna wykorzystuje erozję elektr., która polega na wyrywaniu cząstek materiału z powierzchni obrabianego przedmiotu (przedmiot musi być przewodnikiem prądu) pod wpływem wyładowań elektr.; jedną elektrodę stanowi przedmiot obrabiany, a drugą narzędzie (elektroda robocza); często stosowanymi sposobami obróbki elektroerozyjnej są obróbka elektroiskrowa i obróbka elektrooporowa. Obróbka elektrochemiczna polega na usuwaniu zewn. warstw materiału (przewodzącego prąd elektr.) wyłącznie lub gł. w wyniku działania erozji elektrochem., powodującej roztwarzanie tych warstw materiału wskutek przepływu prądu przez elektrolit między 2 elektrodami; anoda (przedmiot obrabiany) roztwarza się przez jonizację jej atomów i przechodzenie ich do elektrolitu znajdującego się w szczelinie między elektrodami. Obróbka erozyjna elektrochemiczna dzieli się na: stykową (podczas której oprócz erozji elektrochem. jest wykorzystane mech. ścieranie powierzchni obrabianej) i bezstykową — opartą wyłącznie na procesie erozji elektrochemicznej. Obróbka anodowo-mechaniczna (termoelektrolityczna) służy do kształtowania materiałów przewodzących prąd; usuwanie części materiału zachodzi jednocześnie pod wpływem: erozji elektr., erozji elektrochem. i mech. ścierania podczas chwilowych zetknięć obrabianego przedmiotu (anody) z poruszającą się metal. tarczą (katodą). Obróbka strumieniowa wykorzystuje działanie skoncentrowanych nośników energii o znacznej mocy (ponad 10² W/cm²): elektronów (o.e. elektronowa), jonów (o.e. jonowa), światła laserowego (o.e. laserowa, inaczej fotonowa) lub wysokociśnieniowej strugi cieczy (o.e. strugą cieczy). Obróbka erozyjna jest stosowana do wykonywania przedmiotów o skomplikowanych kształtach, gł. z materiałów trudno skrawalnych (np. węglików spiekanych). Metodą obróbki erozyjnej są wykonywane w szczególności: matryce, wykrojniki, narzędzia kształtowe do obróbki skrawaniem, łopatki turbin, elementy mikroelektroniki.