bezwiórową
Encyklopedia PWN
obróbka, w której następuje zmiana wymiarów obrabianego przedmiotu bez usuwania naddatku materiału w postaci wiórów;
proces technol., którego celem jest nadanie wytwarzanym produktom wymaganych kształtów (o. ubytkowa, obróbka plastyczna) albo właściwości fiz. i chem. (obróbka cieplna, obróbka cieplno-chemiczna, obróbka cieplno-plastyczna) bądź magnet. (obróbka cieplno-magnetyczna);
obróbka plastyczna, przeróbka plastyczna,
rodzaj obróbki bezwiórowej, gł. metali i ich stopów (aluminium, miedzi, żelaza), tworzyw sztucznych (np. prasowanie tworzyw sztucznych), drewna (drewna obróbka), której celem są zmiany kształtu i wymiarów przedmiotów przez ich trwałe odkształcenie plast. (odkształcenie), przy jednoczesnej zmianie właściwości mech. materiału i uzyskaniu odpowiedniego rozkładu naprężeń wewn.;
inżynier mechanik;
