interferencja fal,
fiz. zjawisko nakładania się (superpozycji) 2 lub więcej fal, przy którym w różnych punktach przestrzeni następuje wzmacnianie (interferencja konstruktywna) lub osłabianie (interferencja destruktywna) amplitudy fali wypadkowej.
interferencja fal
Encyklopedia PWN
Gdy częstotliwości są jednakowe, a różnica faz fal w każdym punkcie jest stała w czasie (fale są spójne), to otrzymuje się niezmienny w czasie rozkład amplitud w przestrzeni z następującymi po sobie maksimami i minimami. Interferencja fal ugiętych może prowadzić do powstania charakterystycznych obrazów dyfrakcyjno-interferencyjnych (dyfrakcja fal). W wyniku interferencji fal o nieco różnych częstotliwościach powstają dudnienia, natomiast w wyniku interferencji fal bieżącej i odbitej powstaje fala stojąca. Interferencja jest zjawiskiem charakterystycznym dla każdego ruchu falowego. Szczególnie duże znaczenie ma interferencja światła. Interferencja fal radiowych, powstająca w wyniku nakładania się fal dochodzących bezpośrednio od anteny z falami ugiętymi i odbitymi (np. od powierzchni Ziemi, jonosfery), stanowi często źródło zakłóceń odbioru radiowego; wykorzystywana niekiedy do uzyskania żądanej charakterystyki kierunkowej. Interferencję fal rentgenowskich ugiętych na atomach wykorzystuje się do badania struktury ciał krystalicznych, zaś interferencję fal akustycznych — m.in. do pomiaru współczynnika pochłaniania materiałów dźwiękochłonnych oraz do pomiaru prędkości ultradźwięków.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
