Huygensa zasada,
zasada wyjaśniająca mechanizm rozchodzenia się fal;
Huygensa zasada
Encyklopedia PWN
każdy punkt ośrodka, do którego dochodzi czoło fali (fale), staje się źródłem fal elementarnych; obwiednia tych fal tworzy nową powierzchnię falową (nie uwzględnia się fal elementarnych wstecznych, rys.); zasadę podaną 1678 przez Ch. Huygensa uzupełnił 1818 A.J. Fresnel, wprowadzając pojęcia spójności fal elementarnych i ich interferencji i wyjaśniając w ten sposób zjawisko dyfrakcji fal; zgodnie z zasadą Huygensa–Fresnela zaburzenie falowe w dowolnym punkcie przestrzeni jest wynikiem interferencji fal elementarnych, wysyłanych z każdego elementu pewnej powierzchni falowej, z uwzględnieniem ich amplitud i faz; teoret. uzasadnienie zasady Huygensa–Fresnela podał 1882 G.R. Kirchhoff.