rozpraszanie fal

rozpraszanie fal,

fiz. zjawisko powstawania w ośrodku, w którym się rozchodzi fala pierwotna, fal wtórnych (niespójnych z nią), rozchodzących się w różnych kierunkach;

rozpraszanie fal może zachodzić m.in. na fluktuacjach gęstości ośrodka (np. atmosfery), na cząstkach tworzących zawiesinę oraz przy padaniu na niegładką powierzchnię rozdzielającą ośrodki, jeśli jej nierówności mają wymiary rzędu długości fali padającej. Mechanizm zjawiska rozpraszania fal tłumaczy zasada Huygensa. W przeciwieństwie do ośrodków niejednorodnych w ośrodkach jednorodnych następuje — wskutek interferencji fal wtórnych — wygaszenie fal rozchodzących się w kierunkach różnych od pierwotnego i rozpraszanie fal nie zachodzi. Jeśli ośrodek ma niejednorodności regularnie rozłożone i stałe w czasie, rozpraszanie fal ma charakter selektywny (istnieją wyróżnione kierunki, w których interferujące fale wtórne ulegają wzmocnieniu). Najczęściej spotykanym rozpraszaniem fal jest rozpraszanie światła; duże znaczenie ma również rozpraszanie dźwięku (głównie w akustyce wnętrz).