rozpraszanie dźwięku
 
Encyklopedia PWN
rozpraszanie dźwięku, rozpraszanie fali sprężystej,
fiz. zjawisko powstawania akustycznych fal wtórnych w wyniku oddziaływania fali pierwotnej z lokalnymi przeszkodami lub niejednorodnościami ośrodka, czyli obszarami o zmienionej impedancji akustycznej (opór akustyczny);
rozpraszanie dźwięku może występować: 1) na przeszkodzie o wymiarach rzędu długości fali akustycznej lub mniejszych, na regularnie pofałdowanych powierzchniach lub okresowo występujących przeszkodach; 2) na chaotycznie występujących w przestrzeni elementach rozpraszających, których właściwości mogą się zmieniać w czasie. Rozpraszanie dźwięku ma duże znaczenie praktyczne; w akustyce wnętrz wykorzystuje się je do polepszenia równomierności rozkładu energii akustycznej, w odniesieniu do źródeł dźwięku (np. głośników) — ma na celu zmniejszenie kierunkowości promieniowania dźwięku o większych częstościach, w hydroakustyce rozpraszanie dźwięku na pęcherzykach wody i nierównej, falującej powierzchni morza powoduje tłumienie fal akustycznych i wywołuje tzw. pogłos morza (rewerberacje).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia