opór akustyczny

opór akustyczny, impedancja akustyczna,

wielkość charakteryzująca ośrodek sprężysty (gaz, ciecz lub ciało stałe), będąca miarą jego reakcji na rozchodzącą się falę akustyczną;

w przestrzeni ograniczonej, np. w rurze o przekroju S: Z_A = p/(Sv), gdzie p — ciśnienie akustyczne, v — prędkość cząstek akustycznych; w ogólnym przypadku opór akustyczny jest wielkością zespoloną, dla fali płaskiej zaś — wielkością rzeczywistą równą iloczynowi gęstości i prędkości rozchodzenia się dźwięku w danym ośr.; jednostką oporu akustycznego jest Pa · s/m³.