heterozja
biol. zjawisko polegające na zwiększonej żywotności mieszańców w stosunku do rodzicielskich linii wsobnych (kojarzenie wsobne, hodowla w pokrewieństwie);
[gr. hetérōsis ‘przekształcanie’],
wybujałość mieszańców,
heterozja
Encyklopedia PWN
u roślin polega np. na zwiększeniu wysokości rośliny, liczby i rozmiarów owoców czy liści, przyspieszeniu rozwoju, większej odporności na choroby i szkodniki, a u zwierząt np. — na zwiększeniu rozmiarów i masy ciała, wzroście liczby potomstwa i większej odporności; heterozja występuje tylko w pierwszym pokoleniu mieszańców i z reguły nie może być utrwalona dziedzicznie; jest wykorzystywana na dużą skalę w uprawie roślin, głównie kukurydzy; termin wprowadzony 1911 przez G.M. Shulla.
