pszczelnictwo,
całokształt zagadnień związanych z pszczołami;
pszczelnictwo
Encyklopedia PWN
obejmuje historię pszczelarstwa, biologię pszczół, pracę hod., choroby i szkodniki pszczół, produkty pszczele oraz ich wykorzystanie w żywieniu i leczeniu ludzi i zwierząt, bazę pożytkową pszczół i znaczenie pszczół jako zapylaczy roślin. Najstarsze dane o pszczelnictwie (sprzed ok. 5 tys. lat) pochodzą ze staroż. Egiptu oraz Grecji i Rzymu, gdzie trzymano pszczoły w prymitywnych ulach (z wikliny, słomy, kory, sitowia i in.); w środkowej i zachodniej Europie pierwotną formą użytkowania pszczół było bartnictwo; w Polsce w XVI w. używano tzw. kłód, potem innych uli nierozbieralnych. Rozkwit pszczelnictwa w skali świat. nastąpił w poł. XIX w.; wprowadzono ul ramowy, miodarkę i węzę, uznano rolę pszczół w zapylaniu roślin; do dalszego rozwoju pszczelnictwa przyczyniły się gł. badania genetyczne, zastosowanie sztucznego unasienniania matek i wprowadzenie uli wielokorpusowych; w ostatnich latach pszczelnictwo rozwija się bardzo intensywnie, popierane przez Świat. Organizację Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) jako jeden z programów walki z powszechnym niedożywieniem ludności krajów rozwijających się. W Polsce prace nauk.-badawcze z zakresu pszczelnictwa prowadzą: Oddział Pszczelnictwa Inst. Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Puławach oraz jednostki nauk.-dydaktyczne na uczelniach roln.; organizacje: Pol. Związek Pszczelarski, Pszczelnicze Tow. Naukowe. Obecnie w Polsce jest ok. 0,8 mln rodzin pszczelich w 180 tys. pasiek, łączna produkcja wynosi 12 tys. t miodu i ok. 400 t wosku rocznie; produkcja świat. to ok. 1 mln t miodu rocznie; najwięksi produci: Chiny (100–200 tys. t rocznie), Rosja, USA, Meksyk, Australia, Kanada, Nowa Zelandia, Argentyna, Indie.
