barć
 
Encyklopedia PWN
barć,
wydrążone w rosnącym drzewie pomieszczenie dla pszczół (tzw. dzień, drzewo bartne, drzewo dziane) zwykle na wys. 2–20 m;
najczęściej na barcie leśne przeznaczano dorodne sosny lub dęby; wyżłobienia miały kształt cylindryczny, trapezowaty lub pionowej szuflady, zatwór (zw. też dłuziec, zatuła) z deski był jedno- lub dwuczęściowy; górną część barci nazywano głową, środkową — ocznikiem, a dolną — nogami; w dolnej części zatworu robiono okrągły wylotek dla pszczół, o średnicy ok. 1,5 cm, spotykane są też inne formy wylotka; w lasach północno-wschodniej Polski robiono wyloty duże, w które wsadzano rodzaj długiego klina (oczkas), sięgającego tylnej ściany barci, stanowiącego podporę dla plastrów; po bokach oczkasa były małe przejścia dla pszczół.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia