fosforoorganiczne związki
 
Encyklopedia PWN
fosforoorganiczne związki,
związki fosforu, w których cząsteczkach występuje przynajmniej 1 podstawnik org., wg niektórych źródeł związki chemiczne zawierające wiązanie węgiel–fosfor;
fosfor może występować w związkach na wielu stopniach utlenienia i mieć różne liczby koordynacyjne (1–6) i dlatego tworzy ogromną liczbę związków fosforoorganicznych. Najpospolitsze są fosfiny — pochodne fosforowodoru PH3, w którego cząsteczce kolejne atomy wodoru zostały zastąpione alkilami lub arylami; dzielą się na: I-rzędowe RPH2, II-rzędowe R2PH i III-rzędowe R3P (gdzie R — alkil, aryl); zwykle są to ciecze o przykrej woni, toksyczne; są słabszymi zasadami niż aminy; stosowane m.in. jako katalizatory polimeryzacji; pochodnymi fosfin są halogenofosfiny o wzorach ogólnych RPX2 i R2PX (X — fluorowiec). Ważnymi grupami związków fosforoorganicznych są też m.in. pochodne kwasów o wzorach RP(OH)2 i R2POH, sole fosfoniowe R4P+X i ylidy R3P=CR′R″; związki te są stosowane w syntezie organicznej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia