burdon
 
Encyklopedia PWN
burdon, fr. bourdon, niem. Bordun, ang. burden, wł. bordone,
muz. niezmienny pod względem wysokości dźwięk basowy pełniący funkcję prymitywnego akompaniamentu melodii wykonywanej w wyższym rejestrze;
występuje w muzyce lud. Słowian południowych, ludów kaukaskich oraz ludów Azji Środkowej, Afryki Wschodniej i Afryki Południowej, także w niektórych formach fr. i ang. muzyki profesjonalnej XII i XIII w. (szkoła Notre Dame); jest realizowany jako długi dźwięk (może być też rytmizowany), wydobywany ze struny lub piszczałki instrumentu (np. dudy) lub grany przez instrument przeznaczony wyłącznie do akompaniamentu (tambur).
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia