aulos
 
Encyklopedia PWN
aulos
[gr.],
instrument muz. z grupy aerofonów stroikowych, popularny w staroż. Grecji, związany tam z kultem Dionizosa;
zwykle 2 piszczałki (prawdopodobnie melodyczna i burdonowa) o różnej długości i liczbie otworów bocznych (4–15); specjalna opaska (forbeja) nakładana na policzki ułatwiała zadęcie; podczas olimpiad organizowano m.in. zawody auletów w grze na aulosie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia