aerodynamiczny profil
 
Encyklopedia PWN
aerodynamiczny profil, profil lotniczy,
kształt przekroju poprzecznego skrzydeł, łopat śmigła i płatów usterzenia samolotu, łopat wirnika śmigłowca, turbin i in. maszyn przepływowych, skrzydeł śruby napędowej.
Kształty profili aerodynamicznych (otrzymane w wyniku badań aerodynamicznych i obliczeń komputerowych) zapewniają występowanie na płacie dużej siły nośnej i małego oporu aerodynamicznego. Profile aerodynamiczne dzieli się na następujące klasy: profile klasyczne, o grubości względnej (stosunek grubości maks. do cięciwy) 12–18%; profile laminarne (stosowane gł. w szybowcach i małych samolotach), w których obszar maks. grubości jest przesunięty możliwie daleko w kierunku krawędzi spływu, co umożliwia utrzymanie laminarnej warstwy przyściennej na możliwie dużej długości profilu (w ten sposób uzyskuje się zmniejszenie oporu tarcia), a grubość względna wynosi 13–17%; profile przydźwiękowe (profile transsoniczne), stosowane w samolotach komunik., ukształtowane tak, aby zmniejszyć szkodliwe efekty pojawiania się na profilu fal uderzeniowych (fala uderzeniowa) i przesunąć zjawiska kryzysu falowego (wzrost oporu aerodynamicznego, utrata skuteczności sterów itp.) w kierunku liczby Macha bliższej jedności; profile naddźwiękowe, bardzo cienkie (grubość względna równa ok. 5–7%), o ostrej krawędzi natarcia, stosowane w samolotach naddźwiękowych (gł. myśliwskich) o bardzo małej rozpiętości skrzydeł; konstruowane w celu zmniejszenia oporu falowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia