skrzydło

skrzydło,

lotn. element organizmu biol. lub konstrukcji techn. ukształtowany tak, aby w wyniku ruchu w powietrzu z odpowiednią prędkością powstawała siła aerodynamiczna umożliwiająca lot. S. występują u większości owadów, u ptaków i nietoperzy (skrzydła; ).

Skrzydła stosuje się zawsze parami (rozpatrywanymi jako jeden płat nośny), przy czym skrzydło lewe i skrzydło prawe są (zwykle) symetryczne względem płaszczyzny wyznaczonej przez oś wzdłużną i oś pionową samolotu. Skrzydła są przymocowane do boków kadłuba (w dolnej, środkowej lub górnej części jego wysokości — samolot nazywa się odpowiednio dolnopłatem, średniopłatem lub górnopłatem) albo nad kadłubem. Wielkościami charakteryzującymi skrzydła są: powierzchnia nośna, profil (kształt przekroju poprzecznego), wydłużenie (stosunek kwadratu rozpiętości skrzydła do jego powierzchni nośnej), kształt obrysu poziomego (np. prostokątny, eliptyczny, trójkątny), wznios, skos itp. Pod względem konstrukcyjnym rozróżnia się skrzydła: dźwigarowe, półskorupowe, skorupowe, mieszane, wolnonośne (bez dodatkowych powiązań z kadłubem), zastrzałowe (przymocowane dodatkowo ukośnymi zastrzałami), nitowane, klejone, trawione chemicznie. Niekiedy, aby zmniejszyć rozpiętość samolotu (np. w hangarze, na lotniskowcu), stosuje się skrzydła składane; w celu zmniejszenia prędkości startowania i lądowania samolotów naddźwiękowych — skrzydła rozkładane i składane w locie (skrzydła o zmiennej geometrii). Skrzydło ma części ruchome, należące do urządzeń sterujących (np. lotki) i supernośnych (np. klapy, skrzela, spoilery) samolotu. Dodatkowo umieszcza się w skrzydłach zbiorniki paliwa, podwozie, silniki, skrzynki amunicyjne, anteny itp. oraz światła pozycyjne.