stateczność statku latającego

stateczność statku latającego,

zdolność statku latającego do samoczynnego likwidowania zmian parametrów ruchu (kąta natarcia, kąta ślizgu, prędkości lotu, kąta pochylenia statku i in.) powstałych wskutek zaburzeń zewn.;

w wypadku samolotów około- i naddźwiękowych stosuje się coraz częściej urządzenia automatyczne (sterujące częściami sterów i lotek) zapewniające tzw. stateczność sztuczną, którą realizuje elektr. układ sterowania sprzężony z komputerem pokładowym.