mechanizacja skrzydła

mechanizacja skrzydła,

lotn. zastosowanie odpowiednich urządzeń, zw. urządzeniami hipernośnymi lub supernośnymi, w celu zwiększenia siły nośnej lub oporu aerodynamicznego płata nośnego samolotu czy szybowca;

urządzenia takie, stosowane gł. podczas startu i lądowania oraz podejścia do lądowania, zmieniają opływ skrzydła przez zmianę kształtu jego profilu (aerodynamiczny profil), zwiększenie powierzchni lub oddziaływanie na warstwę przyścienną, np. dzięki nadmuchowi powietrza lub gazów spalinowych w miejscu, gdzie może nastąpić oderwanie opływu (zapobiega to oderwaniu strug powietrza); urządzeniami zwiększającymi siłę nośną są klapy i skrzela (sloty) na krawędzi natarcia lub w skrzydle; urządzenia zwiększające opór to hamulce aerodynamiczne: płytowe (spoilery) i klapo-hamulce (klapy działające jako hamulce po wychyleniu o 90°); urządzenia hipernośne stosuje się też czasem w celu polepszenia stateczności lub sterowności statku powietrznego.