Wisznu
 
Encyklopedia PWN
Wisznu
[sanskr. wiṣ ‘przenikać’],
jeden z 3 gł. bogów hinduizmu (oprócz Śiwy i bogini Dewi).
W Wedzie towarzysz i sojusznik Indry, trzema krokami przemierzający świat. W hinduizmie najważniejsze, prócz Śiwy, bóstwo, którego gł. funkcją jest utrzymywanie wszechświata i panującego w nim ładu; ilekroć harmonia kosmiczna zostanie zakłócona, Wisznu, przybrawszy postać człowieka lub zwierzęcia (awatara), zjawia się i przywraca porządek; siedzibą Wisznu jest niebo, jego wierzchowcem — ptak Garuda, małżonką Lakszmi (lub Śri); w ikonografii Wisznu przedstawia się najczęściej w pozycji leżącej, na ciele węża Śeszy (lub Ananty), unoszącego się na wodach oceanu, lub jako czterorękiego władcę wyposażonego w atrybuty: lotos, konchę, dysk i maczugę.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Narasinha zabija demona Hiranjakaśipu, rzeźba z dziedzińca zespołu pałacowo-świątynnego Hanuman Dhoka w Katmandu (Nepal) fot. P. Tomaszewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia