Rumunia. Ludność
 
Encyklopedia PWN
Rumunia. Ludność.
Rumuni stanowią 89,5% ludności (2000), Węgrzy, zamieszkujący gł. Wyż. Transylwańską i Niz. Cisańską — ok. 6,6%, Cyganie — 2,5%, poza tym Niemcy (Banat i południowy Siedmiogród), Serbowie, Turcy, Rosjanie i Żydzi. Duże zróżnicowanie rel. społeczeństwa; większość mieszk. (ok. 86%) wyznaje prawosławie, ok. 5% to katolicy rzymscy (gł. Węgrzy i Niemcy w Siedmiogrodzie), 8% — protestanci (Węgrzy, Niemcy), ponadto muzułmanie i Żydzi; ok. 6% unitów skupionych na obszarach dawniej należących do Węgier (unia od 1697). Zaledwie 0,1% ludności (ok. 30 tys.) nie deklaruje przynależności do żadnej religii. Powolny wzrost liczby ludności od 2. poł. XX w. (1980 — 22,2 mln, 1993 — 23,8 mln) był spowodowany ujemnym przyrostem naturalnym (–0,2‰, 1992) oraz nasileniem emigracji gł. do krajów zachodnioeur. i Polski; w 2006 przyrost naturalny −1,1‰. Przeciętna długość życia: mężczyźni 68 lat, kobiety 75 lat. Średnia gęstość zaludnienia 90 osób na km2; najwięcej ludności skupia się na Niz. Wołoskiej, pogórzu Karpat i Wyż. Mołdawskiej; w miastach mieszka 53% ludności; największe m.: Bukareszt, Braszów, Timişoara, Jassy, Kluż-Napoka, Gałacz oraz Konstanca i Krajowa. W przemyśle i budownictwie pracuje 30,7% ludności zawodowo czynnej, w rolnictwie — 131,6%, w usługach — 37,7% (2004); bezrobocie 5,6%.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia