Palestyna

Palestyna, arab. Filasṭīn, gr. Palaistina, hebr. Pelisztim, Ziemia Święta,

kraina historyczna i geograficzna na Bliskim Wschodzie, nad Morzem Śródziemnym, w granicach Izraela i Autonomii Palestyńskiej.

w starożytności Palestyną nazywano tereny na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego zamieszkane m.in. przez Fenicjan, Filistynów i plemiona izraelskie; granice geograficzne Palestyny wyznaczały na zachodzie — Morze Śródziemne, na wschodzie — Pustynia Syryjska i pustynie Półwyspu Arabskiego, na północy — góry Libanu, na południu — krańce Morza Martwego i pustynia Negew; 135 n.e. Rzymianie przemianowali rzymską prowincję Judeę na Palestynę; współcześnie Palestyną nazywa się obszar położony między wybrzeżem Morza Śródziemnego na zachodzie a doliną rzeki Jordan i Morzem Martwym na wschodzie oraz granicą izraelsko-libańską na północy i Okręgiem Gazy na południu; powierzchnia 27,1 tysięcy km²; ok. 10 mln mieszkańców (Żydzi, Arabowie); w większości wyżynna (wysokość 600–1000 m); nad Morzem Śródziemnym wąski pas nizin; na wschodzie głęboki rów tektoniczny — Rów Jordanu z Jeziorem Tyberiadzkim, doliną rzeki Jordan i Morzem Martwym; klimat podzwrotnikowy morski, na południu — zwrotnikowy kontynentalny suchy; główne miasta: Jerozolima, Tel Awiw-Jaffa, Gaza, Hajfa; liczne obiekty kultu religijn wyznawców judaizmu, chrześcijaństwa i islamu.

Betlejem, Kościół Narodzenia