Ludy Morza
 
Encyklopedia PWN
Ludy Morza,
ogólna nazwa nadana przez Egipcjan na określenie ludów, które w 2. poł. XIII i na pocz. XII w. p.n.e. dokonały wielu najazdów we wschodniej części M. Śródziemnego, powodując ogromne zniszczenia.
Na przeł. XIII i XII w. p.n.e. L.M. napłynęły na tereny wschodniego wybrzeża M. Śródziemnego (Cylicja, Syria, Palestyna) z południowo-zachodniej Anatolii, wysp M. Egejskiego, Grecji kontynent., Italii i wysp M. Tyrreńskiego (identyfikacja miejsca pochodzenia znacznej ich części pozostaje dyskusyjna). Podczas najazdów Ludów Morza uległy zniszczeniu liczne miasta (m.in. Alalach, Karkemisz, Ugarit); atak na Egipt został odparty przez Ramzesa III (ok. 1180 p.n.e.; wydarzenia te zostały utrwalone na reliefach i w inskrypcjach jego świątyni w Madinat Habu). Migracja Ludów Morza była związana m.in. z upadkiem cywilizacji kreteńskiej, spowodowała załamanie cywilizacji Syro-Palestyny późnej epoki brązu, upadek imperium hetyckiego (bezpośredni atak na Hattusas nie jest udokumentowany), utracenie przez Egipt kontroli nad Palestyną. W wyniku zapoczątkowanych przez tę migrację ruchów ludności (m.in. osiedlenie się Filistynów i plemion izrael.) oraz przemian polit. i społ. powstały nowe struktury i organizmy polit. — państwa neohetyckie i aramejskie (Ammon, Moab, Edom), a ostatecznie wyodrębniły się i ustabilizowały miasta-państwa fenickie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia