Samaria
 
Encyklopedia PWN
Samaria, arab. As-Sāmirah,
ruiny starożytnej stolicy królestwa Izrael, w północnej części Autonomii Palestyńskiej, w krainie Samaria, ok. 8 km na północny zachód od Nabulus.
założona ok. 880 p.n.e.; zdobyta i zburzona 721 przez Sargona II (uprowadzenie części ludności do Asyrii); nadal pozostała głównym ośrodkiem Samarytan; wielokrotnie niszczona — 312 przez Ptolemeusza I Sotera, 296 — Demetriusza I Poliorketesa, 109 — Jana Hyrkana I z Judei; odbudowana 57–55 p.n.e.; rozkwit pod rządami Heroda I Wielkiego; jeden z głównych ośrodków kultury grecko-rzymskiej w Palestynie. Ruiny pałacu królewskiego (IX–VIII w. p.n.e.), ostrakony (IX w. p.n.e.) z zapiskami w języku hebrajskim — jeden z najstarszych pomników języka i pisma hebrajskiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia