sylaba

Encyklopedia PWN

stały dział międzywyrazowy wewnątrz wersu, rozcinający go na 2 części: przedśredniówkowy i pośredniówkowy (klauzulowy);

[łac. < gr.],

chorej [gr.],

w wersyfikacji antycznej stopa złożona z 2 sylab: długiej i krótkiej (–

), w pol. — stopa lub zestrój akcentowy złożony z 2 sylab, z pierwszą sylabą akcentowaną (

–).

mowa zorganizowana brzmieniowo

jednostka akcentuacyjno-rytmiczna mowy;

[łac. accentus ‘przyśpiew’],

językozn. wyróżnienie sylaby w wyrazie lub wyrazu w zdaniu za pomocą cechy prozodycznej (prozodia),

Gajatri, sanskr. Gāyatrī,

strofa pochodząca z Rygwedy (3.62.10), ułożona w metrum o tej samej nazwie (3 wersy po 8 sylab);

Materiały dodatkowe