sylaba

Encyklopedia PWN

dział fonetyki zajmujący się akustycznym (akustyka) tworzywem mowy;

[łac. acutus ‘ostry’],

rodzaj akcentu charakteryzujący się ostrym podniesieniem tonu sylaby akcentowanej;

[sanskr. alaṁkāra ‘ozdoba’],

w poetyce indyjskiej figura stylistyczna;

rymowany parzyście 12-zgłoskowy wers jambiczny (jamb), ze średniówką po 6 sylabie;

[gr. amphíbrachys ‘krótki z obu stron’],

w metryce klas. nazwa stopy 4-morowej (mora) o 2 skrajnych zgłoskach krótkich i środkowej długiej:

—

;

[późnogr. anágramma ‘zapis wsteczny’],

wyraz utworzony przez przestawienie liter lub sylab innego wyrazu;

Materiały dodatkowe