sylaba
Encyklopedia PWN
wiersz sylabotoniczny, sylabotonizm,
typ wiersza charakterystyczny m.in. dla poezji niem., ang. i rosyjskiej;
wokaliza
muz. śpiew pozbawiony tekstu słownego, oparty na samogłoskach (zwykle na samogłosce „a”) lub prostych sylabach (np. „ma, me, mi, mo, mu”),
[łac. vocalis ‘głosowy’],
pozycja zajmowana przez końcową sylabę lub głoskę wyrazu;
informacja drukowana u góry strony nad tekstem: gł. tytuł dzieła lub rozdziału, w encyklopediach pierwsze lub ostatnie słowo (jego pierwsza sylaba) na stronie.