sylaba
Encyklopedia PWN
japoński gatunek poet., poemat 17-zgłoskowy (3 wersy: 5/7/5 sylab);
hiatus
językozn. wystąpienie obok siebie, w obrębie wyrazów, na granicy wyrazów lub w obrębie jednostki, 2 samogłosek w kolejnych sylabach;
[łac., ‘przerwa’],
klauzula, łac. clausula,
lit.w retoryce antycznej zakończenie zdania lub jego części określonym układem sylab długich i krótkich, w prozie nowoż. — sylab akcentowych i nieakcentowych;
kontrowersyjne pojęcie fonetyczne, ostatnio na ogół mało używane;
rytm
lit. uchwytna dla odbiorcy powtarzalność odcinków tekstu równoważnych pod względem budowy;
[gr. rhythmós ‘takt’, ‘rytm’],
miara wierszowa, zespół elementów językowych powtarzających się w identycznym układzie w kolejnych wersach utworu poet.
