prozodia

prozodia

[gr. prosōdía ‘przyśpiew’],

językozn. dziedzina badań fonetycznych (fonetyka), której przedmiotem są jednostki strukturalne obejmujące więcej niż pojedynczą głoskę;

w większości języków takimi jednostkami są: sylaba, zestrój akcentowy, przebieg intonacyjny oraz fraza intonacyjna; przedmiotem badań p. są też sposoby artyst. kształtowania akcentu, iloczasu i intonacji w mowie wiązanej (instrumentacja głoskowa).

Bibliografia

M. DŁUSKA Prozodia języka polskiego, Warszawa 1947, wyd. 2 rozszerzone 1974.