rdzeń
Encyklopedia PWN
anat. część pnia mózgu, położona za międzymózgowiem, przechodząca w rdzeń przedłużony;
w języku potocznym całokształt wierzeń, wyobrażeń, opinii itp. członków danego społeczeństwa.
górn. narzędzie wiertnicze bezpośrednio urabiające skałę, stosowane do wykonywania otworu wiertniczego;
tokamak
fiz. pułapka magnet. zamknięta, służąca do wytwarzania gorącej plazmy i badania warunków zachodzenia kontrolowanej reakcji termojądrowej (pułapka magnetyczna);
[ros. toroidalnaja kamiera s magnitnoj katuszkoj],
