rdzeń
Encyklopedia PWN
charakterystyczna dla architektury starożytnej Mezopotamii budowla tarasowa;
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
bot. łodyga traw, obła, walcowata, o pustych zwykle międzywęźlach (pusta wewnątrz), podzielona przegrodami w (pełnych wewnątrz) węzłach łodygowych (kolankach);
żelazo, Fe, ferrum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 26;