rdzeń

Encyklopedia PWN

[niem.],

przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).

Stelmasiak Mieczysław, ur. 18 IV 1909, Płouszowice, zm. 20 VI 1982,

lekarz, anatom;

stosina,

część osi pióra wystająca nad powierzchnię skóry;

stwardnienie rozsiane, SM, sclerosis multiplex, sclerosis disseminata,

choroba neurologiczna, należąca do grupy chorób demielinizacyjnych, polegająca na powstawaniu w ośrodkowym układzie nerwowym (mózgowie i rdzeń kręgowy) ognisk rozpadu osłonek mielinowych (rdzennych) włókien nerwowych.

sufiks

[łac. suffixus ‘przypięty’],

przyrostek,

morfem występujący w wyrazie po rdzeniu lub innym sufiksie, np. dom-ow-nik-om.

Szentágothai

[sẹnta:gotoi]

János, ur. 31 X 1912, Budapeszt, zm. 8 IX 1994, tamże,

anatom węgierski;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>