pośrednią
Encyklopedia PWN
mezomeria
pojęcie z teorii struktury elektronowej stosowane do opisu cząsteczek związków org., których budowy nie można określić za pomocą klas. wzorów strukturalnych o zlokalizowanych wiązaniach kowalencyjnych o określonej krotności;
[gr.],
mat. własność niektórych układów dynamicznych (X, T) odpowiadająca równomiernemu rozprowadzaniu (wymieszaniu) zawartości każdego typowego podzbioru przestrzeni X w całej objętości tej przestrzeni przy wielokrotnym powtarzaniu przekształcenia T. Terminem „mieszanie” nazywa się także sam układ dynamiczny mający własność m. lub działające w nim przekształcenie T. M. jest własnością silniejszą od ergodyczności, która wyraża jedynie nieistnienie istotnie mniejszego podukładu zawartego w (X, T). Intuicyjnemu pojmowaniu równomiernego rozprowadzania odpowiada następująca mat. definicja: jeśli T: X → X jest mierzalnym przekształceniem przestrzeni X w siebie, zachowującym miarę probabilistyczną P (tzn. P(T–1(A)) = P(A) dla każdego mierzalnego podzbioru A zawartego w X), to układ (X, T) ma własność m., gdy dla wszystkich mierzalnych podzbiorów A, B (tj. tych, których prawdopodobieństwa da się określić) zachodzi równość 
.
.
właściwość zdań logicznie niesprzecznych;
nikol, pryzmat Nicola,
przyrząd opt. wykonany z materiału dwójłomnego (dwójłomność), najczęściej kryształu szpatu islandzkiego, odpowiednio oszlifowanego, przeciętego na 2 części i sklejonego balsamem kanadyjskim; używany jako liniowy polaryzator światła (polaryzacyjne przyrządy);
dyscyplina nauk leśnych oraz działalność gosp. mające na celu zapobieganie szkodom, a także rozpoznawanie i zwalczanie szkód wyrządzanych w lesie przez działalność człowieka oraz czynniki przyrody ożywionej i nieożywionej;
urządzenie elektroniczne przeznaczone do selektywnego odbioru sygnałów niesionych przez fale radiowe (emitowane przez nadajnik radiokomunikacyjny), a także do ich przetwarzania, ewentualnie rejestracji.
