pozytywna

Encyklopedia PWN

demogr. określenie koncepcji, a także ideologii i ruchów społecznych nawiązujących do teorii ludnościowej, sformułowanej 1798 (w poprawionej wersji 1803) przez Th.R. Malthusa;
mielografia
[gr. myelós ‘szpik’, gráphō ‘piszę’],
radiograficzna metoda badania rdzenia kręgowego z wykorzystaniem środka cieniującego wprowadzanego do kanału kręgowego przez nakłucie lędźwiowe lub podpotyliczne — m. pozytywna (kontrastowa);
Plotyn, Plōtínos, ur. 204 lub 205, prawdopodobnie Lykon polis (ob. Asjut), zm. 270, Rzym,
filozof grecki, twórca neoplatonizmu.
termin upowszechniony na gruncie amerykańskiej wiedzy o literaturze w późnych latach 70., stosowany retrospektywnie na oznaczenie zróżnicowanego wewnętrznie zespołu zjawisk (koncepcji teoretycznych, praktyk analitycznych, stanowisk i tendencji oraz sposobów ich opisu) we współczesnej myśli humanistycznej, które pojawiły się w końcu lat 60. we Francji i w Stanach Zjednoczonych.
psychol. inaczej uczenie się lub rozwiązywanie problemów przez próby i błędy
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia