pozytywna
Encyklopedia PWN
pozytywizm
filoz. w wąskim rozumieniu — system filozoficzny (filozofii pozytywnej) A. Comte’a wyłożony w Cours de philosophie positive (t. 1–6 1830–42), w szerszym — jeden z głównych nurtów w filozofii XIX i XX w., wywodzący się z refleksji filozoficznej nad poznaniem naukowym oraz nad strukturą metodologiczną i osiągnięciami teoretycznymi i praktycznych nauk szczegółowych (zwłaszcza ścisłych).
[fr. positivisme < łac. positivus ‘oparty’, ‘uzasadniony’],
Reagan 
, ur. 6 II 1911, Tampico (stan Illinois), zm. 5 VI 2004, Los Angeles,
polityk amerykański, aktor, prezydent Stanów Zjednoczonych.
[rẹıgən]
Ronald Wilson , ur. 6 II 1911, Tampico (stan Illinois), zm. 5 VI 2004, Los Angeles,
subsydiarność
idea subsydiarności głosi, że każda władza, a w szczególności władza polityczna powinna mieć znaczenie pomocnicze (wspierające) i pobudzające w stosunku do wysiłków podejmowanych przez autonomiczne i samodzielne jednostki, które ją ustanowiły (aspekt pozytywny subsydiarności). Gdziekolwiek jest to możliwe i konieczne, państwo nie powinno odbierać ludziom władzy (rodzicielskiej, służbowej, politycznej na wszystkich szczeblach), którą są oni w stanie sprawować z własnej woli i za pomocą własnych środków, i za której pośrednictwem mogą z pożytkiem realizować się zarówno dla interesu ogółu, jak i własnego (aspekt negatywny subsydiarności). Naczelnym motywem każdej społecznej interwencji winno być niesienie pomocy członkom społeczeństwa, a nie zastępowanie bądź niszczenie ich własnej aktywności.
[łac. subsydium ‘pomoc’, ‘wsparcie’],
zdolność postrzegania losów własnych i swojej grupy jako części linearnego procesu historycznego;
Duns Szkot Jan, błogosławiony, właśc. Johannes Duns Scotus, ur. ok. 1266, Duns (hrab. Berwick, Szkocja), zm. 8 XI 1308, Kolonia,
filozof i teolog, inicjator szkotyzmu.
