poziome
Encyklopedia PWN
geol. nagromadzenie osadu i skał osadowych w kształcie płaskiej płyty, której górna granica jest zw. stropem, a dolna — spągiem;
zapora, pot. tama,
betonowa lub ziemna budowla piętrząca z upustami, dzięki której powstaje sztuczny zbiornik wodny.
powstawanie dzianiny z nitek przędzy przez tworzenie tzw. oczek i łączenie ich z sąsiednimi oczkami w kierunku pionowym i poziomym; oczka poziome tworzą rządki, a pionowe kolumienki.
film, którego projekcja wymaga ekranu szerszego niż standardowy (1 : 1,33).
dział gleboznawstwa i jednocześnie geografii regionalnej, zajmujący się rozmieszczeniem gleb na kuli ziemskiej, a także badaniem prawidłowości i przyczyn (aktualnych i hist.) ich przestrzennego zróżnicowania.
naukozn. jedna z charakterystycznych cech procesu zw. rewolucją naukowo-techniczną, dokonującego się w nauce i technice od 2. poł. XX w.
