piezoelektryczność
Encyklopedia PWN
urządzenie do wytwarzania fal sprężystych w zakresie częstotliwości od 16 kHz –109 Hz (ultradźwięki);
krystalografia
nauka o wewn. i zewn. budowie oraz o powstawaniu i właściwościach fiz. i fizykochemicznych ciał krystalicznych;
[gr. krýstallos ‘kryształ’, gráphō ‘piszę’],
krystalografia fizyczna, krystalofizyka,
dział krystalografii zajmujący się badaniem fiz. właściwości ciał krystalicznych, gł. właściwości opt. (optyka kryształów), elektr. (np. piezoelektryczności, przewodnictwa elektrycznego), magnet. (magnetyzm), mech. (np. wytrzymałości, sprężystości, ściśliwości), cieplnych (przewodnictwa cieplnego, rozszerzalności cieplnej);
efekty fiz. określające relacje między szybkością zmian różnych wielkości termodynamicznych.
mikrofon
przetwornik elektroakustyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów akustycznych (np. dźwięków mowy, muzyki) na sygnały elektryczne;
[gr.],
dział elektroniki zajmujący się budową, właściwościami i zastosowaniem elementów (podzespołów) i układów, w których wykorzystuje się zjawisko piezoelektr. (piezoelektryczność).
