odlewanie

Encyklopedia PWN

magnes
[łac. < gr.],
magnes trwały,
element wykonany z materiału magnetycznie twardego (magnetyczne materiały) namagnesowany do stanu nasycenia;
naprężenia spowodowane tylko różnicami wymiarowymi elementów składowych, a nie zewnętrznymi obciążeniami lub innymi czynnikami zewnętrznymi (jak ogrzewanie, odlewanie, hartowanie);
proces technol., którego celem jest nadanie wytwarzanym produktom wymaganych kształtów (o. ubytkowa, obróbka plastyczna) albo właściwości fiz. i chem. (obróbka cieplna, obróbka cieplno-chemiczna, obróbka cieplno-plastyczna) bądź magnet. (obróbka cieplno-magnetyczna);
obróbka, w której następuje zmiana wymiarów obrabianego przedmiotu bez usuwania naddatku materiału w postaci wiórów;
zakład przem. lub wydział zakładu, w którym przeprowadza się odlewanie metali;
przyrząd złożony z 2 lub więcej elementów, stanowiących obudowę (osłonę) wnęki odtwarzającej zewn. i wewn. kształty odlewu;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia