odlewanie
Encyklopedia PWN
odlewanie do form wirujących;
odlewanie metali dające odlewy o dużej dokładności wymiarowej i gładkości, niewymagające dalszej obróbki, np. skrawaniem;
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
przedmiot wykonany przez napełnienie formy odlewniczej (odlewanie) ciekłym metalem lub stopem, krzepnącym w tej formie, lub innym utwardzającym się tworzywem (np.: gips, ceramika, bazalt, szkło, żywica syntetyczna).
dział techniki zajmujący się wytwarzaniem wyrobów za pomocą odlewania; ma rozwinięte zaplecze nauk. i bogatą historię (odlewanie — Historia);
