magnetofon
Encyklopedia PWN
muzyka
muz. sztuka, której tworzywem są percypowane przez ludzi dźwięki, wytwarzane przez nich głosem i/lub za pomocą instrumentów muzycznych;
[łac. < gr.],
wytwarzanie lub modyfikowanie pola akustycznego w określonym obszarze przestrzeni zamkniętej (sala koncertowa, wnętrze kościoła, studio radiowe i telewizyjne i in.) lub otwartej (np. stadion sport., plac) za pomocą dźwiękonadawczych i dźwiękoodbiorczych urządzeń elektroakustycznych (elektroakustyka).
firmowa nazwa urządzeń elektronicznych konstruowanych i produkowanych w firmie Kudelski SA w Szwajcarii, zał. przez Stefana Kudelskiego;
przetwarzanie analogowo-cyfrowe, przetwarzanie A/C,
przetwarzanie sygnału analogowego w sygnał cyfrowy (sygnał);
przetwarzanie cyfrowo-analogowe, przetwarzanie C/A,
elektr. przetwarzanie sygnału cyfrowego na odpowiadający mu sygnał analogowy (sygnał);
