liniowe
Encyklopedia PWN
Nelson 
, baron Nilu (od 1798), książę di Bronte (od 1800) i wicehrabia Nelson (od 1801), ur. 29 IX 1758, Burnham Thorpe (hrab. Norfolk), zm. 21 X 1805, k. Trafalgaru,
admirał brytyjski.
[nẹlsən]
Horatio , baron Nilu (od 1798), książę di Bronte (od 1800) i wicehrabia Nelson (od 1801), ur. 29 IX 1758, Burnham Thorpe (hrab. Norfolk), zm. 21 X 1805, k. Trafalgaru,
operator
mat. funkcja przyporządkowująca elementom jednego zbioru elementy drugiego zbioru;
[łac., ‘zajmujący się czymś’, ‘wykonawca’],
optymalizacja
wyznaczenie najlepszego rozwiązania jakiegoś zadania (np. techn., ekon., społ.) ze względu na przyjęte kryterium (wskaźnik specyficznie rozumianej jakości, np. koszt, zysk, niezawodność, dokładność, czas realizacji zadania), przy uwzględnieniu istniejących ograniczeń;
[łac. optimus ‘najlepszy’],
mat. termin teorii układów dynamicznych, spotykany także w zagadnieniach wywodzących się z teorii równań różniczkowych zwyczajnych, mechaniki, geometrii różniczkowej i in.
mat. ogólnie: 2 przestrzenie liniowe V, W nad tym samym ciałem skalarów, takie że W jest przestrzenią funkcjonałów liniowych na V, V zaś — przestrzenią funkcjonałów liniowych na W (oznaczenie V = W*);
mat. teoria badająca homomorfizmy struktur algebraicznych w struktury przekształceń innych struktur.
