fonicznymi
Encyklopedia PWN
dramatyczny utwór radiowy, którego tworzywem jest wyłącznie materia foniczna — głos ludzki, efekty akustyczne, muzyka;
układ elektroniczny, obecnie zwykle w postaci scalonej, stosowany w odbiornikach stereofonicznych (radiowych i telewizyjnych) do wydzielania z całkowitego (złożonego) sygnału stereofonicznego (stereofonia) 2 sygnałów fonicznych, transmitowanych odpowiednio „lewym ” (L) i „prawym” (P) kanałem;
studio telewizyjne, studio TV,
pomieszczenie wraz z urządzeniami techn., stanowiące zasadniczą część zespołu studyjnego ośrodka telewizyjnego, w którym realizuje się program telewizyjny i przeprowadza próby;
ścieżka dźwiękowa, ścieżka foniczna,
odrębny zapis dźwięku na taśmie magnetowidowej (magnetowid) lub taśmie filmowej (dźwięk — Zapisywanie dźwięku);
fiz., techn. taśma (giętka wstęga) wykonana z materiału magnet. lub zawierająca materiał magnet., stosowana do rejestracji sygnałów elektr., stanowiących przetworzone dźwięki, obrazy lub dane;
teatr radiowy w Polsce, zw. teatrem wyobraźni,
