fonicznymi
Encyklopedia PWN
mikser
telekom. wielowejściowe urządzenie elektroniczne służące do składania (miksowania, mieszania) sygnałów elektr., pochodzących z różnych źródeł, w jeden wypadkowy sygnał elektr., przy zapewnieniu możliwości niezależnej regulacji parametrów poszczególnych sygnałów;
[ang.],
elektroakustyka
dziedzina nauki i techniki zajmująca się zagadnieniami związanymi z przetwarzaniem drgań akustycznych (dźwięków) na sygnały elektr. (sygnały foniczne) i odwrotnie za pomocą przetworników elektroakustycznych (np. mikrofonów, głośników, słuchawek), a także procesami zapisywania sygnałów fonicznych na nośnikach (np. taśmie magnet., płycie gramofonowej czy kompaktowej) i odtwarzania z nich dźwięku (np. za pomocą magnetofonu lub dyskofonu) oraz przesyłania sygnałów fonicznych (radiofonia, telefonia).
[gr.],
przetwornik elektromagnetyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów elektr. w zmiany pola magnet. w celu zapisania sygnałów na nośniku magnet. (g.m. zapisująca) lub odwrotnie — zmian pola magnet. w sygnały elektr. podczas odczytywania zapisu z nośnika magnet. (g.m. odczytująca), a także do namagnesowania nośnika w celu skasowania istniejącego na nim zapisu (g.m. kasująca);
magnetofon
urządzenie do zapisywania (rejestracji) na taśmie magnet. (magnetyczny zapis) i odczytywania z niej sygnału fonicznego (dźwięku przetworzonego na sygnał elektr.);
[gr.],
kamwid, kamera wideo,
urządzenie przenośne, w wysokim stopniu zautomatyzowane, łączące funkcje kamery telewizyjnej i magnetowidu.
kompandor
urządzenie elektroniczne przeznaczone do zmiany dynamiki sygnałów (np. fonicznych), przenoszonych przez tory transmisyjne analogowych systemów telekomunik.;
[ang.],
