stereodekoder
 
Encyklopedia PWN
stereodekoder
[gr.-ang.],
dekoder stereofoniczny,
układ elektroniczny, obecnie zwykle w postaci scalonej, stosowany w odbiornikach stereofonicznych (radiowych i telewizyjnych) do wydzielania z całkowitego (złożonego) sygnału stereofonicznego (stereofonia) 2 sygnałów fonicznych, transmitowanych odpowiednio „lewym ” (L) i „prawym” (P) kanałem;
sygnały te są następnie kierowane do stereofonicznych słuchawek elektroakustycznych lub po odpowiednim wzmocnieniu do „lewego” (L) i „prawego” (P) głośnika (zespołu głośników) stereofonicznego odbiornika radiowego (telew.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia