-
frustracjapsychol. stan przykrego napięcia emocjonalnego wywołany przez zablokowanie dążeń jednostki — chwilowo lub na stałe — spowodowane pojawieniem się przeszkody udaremniającej realizację celu;[łac. frustratio ‘zawód’, ‘udaremnienie’ < frustra ‘na próżno’],
-
funkcjonalizmpsychol. → psychologia funkcjonalna.[łac.],
-
geniuszpsych.:[łac.],
-
identyfikacjapsychol.[łac. identificare ‘utożsamiać’],
-
indywiduacjapsychol. proces kształtowania się tożsamości, zyskiwania poczucia własnej odrębności i niepowtarzalności.[łac. individuum ‘coś niepodzielnego’, ‘jednostka’],
-
instynktpsychol. → popęd.[łac.],
-
inteligencjapsychol. jedno z najbardziej wieloznacznych pojęć w psychologii odnoszące się do sprawności w zakresie czynności poznawczych; w języku potocznym przez inteligencję rozumie się najczęściej zdolność rozwiązywania problemów praktycznych, zdolności językowe lub kompetencje społeczne;[łac. intelligentia ‘zdolność pojmowania’, ‘rozum’],
-
intuicjapsychol. przekonanie nieoparte na świadomym rozumowaniu ani świadomym przypomnieniu;[łac.],
- psychol. stosowanie bodźców negatywnych wobec niepożądanych zachowań jednostki lub szerzej, wszelkie odczuwane przez jednostkę jako przykre konsekwencje jej zachowania;
-
katharsispsychol. w szerszym znaczeniu wyładowanie emocjonalne, swobodne ujawnienie tłumionych przez człowieka emocji pozwalające zredukować napięcie wywołane frustracją;[gr., ‘oczyszczenie’],
- psychol. koncepcja wiążąca cechy osobowości człowieka z właściwościami budowy jego ciała (konstytucją);
-
kontaminacjapsychol. pomieszanie w jednej relacji dwu lub więcej wydarzeń, wątków itp., pochodzących z różnych źródeł.[łac. contaminatio ‘zmieszanie’],
-
krytycyzmpsychol. zdolność do obiektywnej, zgodnej ze stanem faktycznym oceny otaczających zjawisk, ludzi oraz własnych przeżyć i postaw.[gr.],
-
medytacjapsychol.:[łac. meditatio],
-
Mensastowarzyszenie zał. 1946 w Oksfordzie przez R. Berrila i L. Ware’a, zrzeszające ludzi o wysokim ilorazie inteligencji (IQ);[łac., ‘stół’],
- psychol. zespół aktów psychicznych, głównie uczuć i emocji, związanych z dążeniem do stworzenia stałej relacji interpersonalnej między 2 osobami.
-
motywpsychol. świadomie przeżywana przez człowieka intencja (zamiar) wykonania lub zaniechania jakiegoś działania; synonim motywacji.[fr. < łac.],
-
motywacjapsychol. proces regulacji psychicznych, nadający energię zachowaniu człowieka i ukierunkowujący je; może mieć charakter świadomy lub nieświadomy.[łac.],
- biol. specyficznie ludzki sposób porozumiewania się za pomocą symboli słownych określających przedmioty i ich właściwości, czynności, a także pojęcia abstrakcyjne.
- psychol. czynność posługiwania się językiem przez człowieka.
