mowa
Encyklopedia PWN
Za pomocą m. człowiek wyraża swoje myśli, uczucia, postawy itp. i czyni to na własny użytek w m. wewnętrznej lub komunikuje je innym w m. zewnętrznej. W m. przejawia się z jednej strony kompetencja językowa, czyli uniwersalna zdolność ludzka do posługiwania się językiem, z drugiej natomiast kompetencja komunikacyjna, czyli zdolność używania języka odpowiednio do sytuacji i kontekstu. M. jest więc ściśle związana z językiem (niekiedy odróżnia się tzw. diachroniczną strukturę m. od synchronicznej języka; filozofia języka, językoznawstwo) i myśleniem; niektóre teorie psychol. i filoz. sprowadzały cały proces myślenia do m. wewnętrznej; większość współcz. teorii psychol. i psycholingwistycznych, nie negując związku tych procesów oraz poznawczej funkcji m. (reprezentatywnej w stosunku do świata zewn. i wewn.), zakłada ich odrębność, jak też pierwotność filo- i ontogenetyczną myślenia w stosunku do m.
