• adsorpcja fizyczna, fizysorpcja,
    adsorpcja zachodząca na skutek występowania między adsorbatem a adsorbentem oddziaływań międzycząsteczkowych.
  • adsorpcyjny aparat,
    techn. → adsorber.
  • adwekcja
    [łac. advectio ‘przywóz’, ‘doprowadzanie’],
    poziomy ruch powietrza atmosferycznego polegający na napływaniu powietrza o określonych właściwościach nad dany obszar;
  • adypinowy kwas, kwas butanodikarboksylowy, kwas heksanodiowy, HOOC(CH2)4COOH,
    związek organiczny, białe kryształy;
  • aeolipila,
    → Herona bania.
  • aero-
    [gr. aḗr ‘powietrze’],
    pierwszy człon wyrazów złożonych, wskazujący na ich związek znaczeniowy z powietrzem, np. aerobioza, aerostat, aerozol.
  • Aero, Aero Vodochody As,
    czeska wytwórnia lotnicza;
  • aeroakustyka
    [gr. aḗr ‘powietrze’, akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
    dział akustyki zajmujący się zagadnieniami związanymi z generacją i propagacją dźwięku wywołanego zjawiskami aerodynamicznymi.
  • aerobus
    [fr.],
    samolot szerokokadłubowy przeznaczony do przewozu dużej liczby pasażerów (ponad 300 osób);
  • aerodrom
    [gr.],
    dawna nazwa lotniska.
  • aerodyna
    [gr. aḗr ‘powietrze’, dýna(mis) ‘siła’],
    statek powietrzny cięższy od powietrza, unoszący się w atmosferze w wyniku odziaływania powietrza na jego powierzchnie nośne;
  • aerodynamiczna reakcja,
    → siła aerodynamiczna.
  • aerodynamiczne badania,
    całokształt prac doświadczalnych, których celem jest badanie zjawisk wzajemnego oddziaływania gazu i zanurzonego w nim ciała stałego, jeżeli występuje ruch względny gazu i ciała.
  • aerodynamiczne nagrzewanie,
    nagrzewanie się powierzchni ciała stałego opływanego przez naddźwiękowy lub hiperdźwiękowy strumień gazu.
  • aerodynamiczny kształt, kształt opływowy,
    kształt ciał warunkujący wystąpienie małego oporu czołowego (siła aerodynamiczna) przy opływie tych ciał przez płyn.
  • aerodynamiczny profil, profil lotniczy,
    kształt przekroju poprzecznego skrzydeł, łopat śmigła i płatów usterzenia samolotu, łopat wirnika śmigłowca, turbin i in. maszyn przepływowych, skrzydeł śruby napędowej.
  • aerodynamicznych danych centrala,
    lotn. układ pomiarowo-obliczeniowy statków powietrznych;
  • aerodynamika
    [gr. aḗr ‘powietrze’, dýnamis ‘siła’],
    dział mechaniki płynów zajmujący się przepływami gazów (gł. powietrza) i oddziaływaniami sił między gazem a obiektem poruszającym się względem niego.
  • aeroelastyczność,
    mech. → aerosprężystość.
  • aeroenergetyka
    [gr.],
    wiatrowa → energetyka.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia