pobudzenie

pobudzenie,

biol. stan czynnościowy receptora, włókna nerwowego, komórki, ośrodka nerwowego lub narządu, przeciwny do hamowania (fizjol.), spowodowany zadziałaniem bodźca fiz. lub chem. albo związku biol. aktywnego (hormonu, przekaźnika).

Proces czynnościowy p. zachodzący w komórce pobudliwej, jest zależny od zdolności przepuszczania jonów (gł. sodu i potasu) przez błonę komórkową; towarzyszy temu obniżenie potencjału elektr. wnętrza komórki (depolaryzacja błony komórkowej). W procesie p. może wystąpić wzmożenie aktywności ośrodków nerwowych lub struktur mózgu, albo wzmożenie czynności narządu lub zespołu narządów w wyniku działania układu nerwowego lub hormonów. P. nazywamy także ogólne wzmożenie aktywności (np. ruchowej) organizmu.